Αυτή η κοιλότητα, που οι Γάλλοι αποκαλούν piqûre, διασφαλίζει τη σταθερότητα της φιάλης, για να μην ταλαντεύεται όταν είναι όρθια.

Κι αυτό διότι, κάποτε, όταν οι φιάλες ήταν ακόμη χειροποίητες, ήταν δύσκολο να πετύχουν μια απολύτως επίπεδη βάση. Οπότε, έκαναν το εξής: πριν ακόμη κρυώσει το γυαλί, στήριζαν τη φιάλη πάνω σε μια φόρμα με ανυψωμένο κέντρο.

Έτσι πετύχαιναν την κοιλότητα στο κέντρο και απολύτως επίπεδα άκρα.

Αυτή η τεχνική, που ανακαλύφτηκε το 15ο αι., γενικεύτηκε σε όλους τους τύπους και τα σχήματα των φιαλών του κρασιού.

Με μία εξαίρεση: τη champagne Roederer, cuvée Cristal. Η επίπεδη βάση της ήταν απαίτηση του τσάρου Αλέξανδρου II, ο οποίος φοβόταν ότι στην κοιλότητα θα μπορούσαν να κρύψουν οι εχθροί του… εκρηκτικά!!