της Μαρίας Νέτσικα
Η Λήμνος είναι νησί με χαμηλό τοπογραφικό προφίλ. Λίγοι μόνο λόφοι που με τα βίας ξεπερνούν τα 450 μέτρα. Καθώς το πλησιάζεις από τα βόρεια, με το αεροπλάνο, νομίζεις πως επέλεξες να προσγειωθείς σ' έναν ξερόβραχο. Με θαυμάσιες, βεβαίως, παρθενικές ακρογιαλιές και δυσεύρετη πλέον στο Αιγαίο, άγρια και ανεκμετάλλευτη ομορφιά. Έπειτα ξεχωρίζεις τις στενές κοιλάδες στο κεντρικό και το νότιο κομμάτι του. Εδώ βρίσκονται οι σημερινοί αμπελώνες.
Αμπέλια, πάντως, καλλιεργούσαν στη Λήμνο από την αρχαιότητα, και τα -τότε- κρασιά της τα θεωρούσαν σπουδαία, αντίστοιχα με αυτά της Χίου, της Θάσου και της Σκιάθου. Ο Ησίοδος, ο Αριστοτέλης κι άλλοι συγγραφείς αναφέρουν τη Λημνία άμπελο, η οποία σώζεται μέχρι και σήμερα. Δεν είναι άλλη από το Λημνιό, το ερυθρό σταφύλι που στο νησί το λένε Καλαμπάκι. Δίνει ενδιαφέροντα ερυθρά κρασιά, γι' αυτό και η καλλιέργεια του πέρασε κι απέναντι στη Χαλκιδική και σ' άλλες περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης.
Τα κρασιά του Μοσχάτου Αλεξανδρείας
Το νησί, ωστόσο, είναι γνωστό για τα λευκά του κρασιά. Το ξηρό Λήμνος και το γλυκό Μοσχάτος Λήμνου, Π.Ο.Π. αμφότερα, με το Μοσχάτο Αλεξανδρείας να έχει την αποκλειστικότητα της ποικιλιακής τους σύνθεσης. Αυτό το σταφύλι κατάγεται προφανώς από τη Βόρεια Αφρική και η κύρια καλλιέργειά του ήταν για την παραγωγή επιτραπέζιων, φαγώσιμων δηλαδή σταφυλιών. Φαίνεται όμως πως στα φτωχά και ηφαιστιογενή εδάφη της Λήμνου προσαρμόστηκε πολύ καλά. Η ποιότητα των κρασιών του εξαρτάται άμεσα από την καλλιέργειά του κι απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή γιατί στα θερμά καλοκαίρια της Λήμνου έχει την τάση να κατευθύνεται σε ψηλές ποσοτικές αποδόσεις καθώς και σε υψηλές περιεκτικότητες σακχάρων σε βάρος της οξύτητας. Όταν όμως καλλιεργηθεί με φροντίδα μας δίνει φρουτώδη και ισορροπημένα κρασιά.
Αν θελήσουμε να καταγράψουμε το προφίλ των ξηρών κρασιών της Λήμνου, θα αναφερθούμε στο ελκυστικό, όλο φινέτσα άρωμά τους που θυμίζει έντονα τριαντάφυλλο, δυόσμο και στην ελαφριά, ευχάριστη γεύση τους. Στα γλυκά πάλι, τ' αρώματα αποκτούν μεγαλύτερο βάθος και ένταση. Η γεύση γίνεται πληθωρική, μεστή για να τελειώσει με πολύ ευχάριστη, φρουτώδη επίγευση.
Ο παλαιότερος και κυριότερος «οινοποιός» του νησιού είναι η Ένωση Συνεταιρισμών Λήμνου που ιδρύθηκε το 1937, ακολουθώντας το παράδειγμα των Σαμιωτών. Καθώς όμως δεν στηρίχτηκε στο μονοπωλιακό καθεστώς των γειτόνων τους, την τελευταία εικοσιπενταετία έχουν αναδειχθεί και άλλοι μικρότεροι παραγωγοί: Κτήμα Χατζηγεωργίου, Οινοποιία Χωνά, Limnos Organic Wines.
info
Ένωση Συνεταιρισμών Λήμνου, Μύρινα, τηλ. 22540 22212
Κτήμα Χατζηγεωργίου, Καρπάσι, τηλ. 22540 31082
Οινοποιία Χωνά, Καμίνια Μούντρου, τηλ. 22540 91100
Limnos Organic Wines, Κάσπακας, τηλ. 22540 22270
