Τι να πούμε για τη Θεσσαλονίκη και τις ψαραγορές της που κάνουν τους επισκέπτες της να χαζεύουν, να θαυμάζουν και ίσως τελικά κρυφά και να ζηλεύουν; Τι να πούμε που να μην είναι γνωστό για την ποικιλία και τη φρεσκάδα των ψαριών, των θαλασσινών, των οστρακόδερμων και των μαλακίων;
Κάποτε βασικός προμηθευτής στις ψαραγορές ήταν ο μεγάλος Θερμαϊκός Κόλπος από το ένα άκρο του στο μεγάλο Καράμπουρνο της Επανομής μέχρι και το Κίτρος στην παραλία της Κατερίνης. Ας όψεται η αστικοποίηση και η επακόλουθη μόλυνση. Πολλοί παλιοί ψαρότοποι κρίνονται πλέον ακατάλληλοι. Αποτέλεσμα τα φρέσκα ψάρια να έρχονται ως επί το πλείστον από τη Χαλκιδική, από τον ψαρότοπο της Ποτίδαιας και της Σάνης, από τον κόλπο της Κασσάνδρας, του Αγίου Όρους και της Ιερισσού ή ακόμη πιο μακριά από τη Καβάλα και τη Θάσο.
Οι μεγαλύτερες κεντρικές ψαραγορές της Πόλης βρίσκονται στην Αγορά Μοδιάνο και στο Καπάνι. Η πρώτη με μικρά ατομικά μαγαζάκια μέσα στην ομώνυμη στοά εμφανίζεται περισσότερο ακριβή, ενώ η δεύτερη πάνω από την Ερμού είναι σαφώς πιο λαϊκή. Η απόπνοια ιωδίου μαρτυρά από μακριά τις θέσεις τους, όμως και έτσι να μην ήταν θα το κατάφερναν εξίσου καλά οι έμποροι που ξεφωνίζουν την πραμάτεια τους. Και το θέαμα είναι μοναδικό. Ψάρια κάθε μεγέθους, χρώματος και αποχρώσεως αραδιασμένα μέσα στις κάσες τους πάνω σε πάγο, με ταμπελίτσες που περιγράφουν το είδος και την προέλευση. Μακριά σαν λεπίδια αστραφτερά σκουμπριά, σταχτιοί κολιοί, ριγωτοί σαργοί, ασημόλευκα λυθρίνια, τεράστιες παλαμίδες και τσιπούρες, ασπριδερές γλώσσες και χιόνες, φαρδιοί ρόδινοι βάτοι, κόκκινα μπαρμπούνια, πέστροφες από τα Γιάννενα και διακριτικές σαρδέλες, γαύροι, αθερίνες. Όστρακα, κυδώνια, καλόγνωμες, σωλήνες, γαρίδες, καραβίδες, μύδια, καλαμάρια και σουπιές. Στα περισσότερα μαγαζιά θα σας καθαρίσουν και θα τεμαχίσουν το ψάρι που θα διαλέξετε ανάλογα φυσικά με την ...τύχη που του ετοιμάζετε.