της Μαρίας Νέτσικα
Τα Κυριακάτικα πρωινά του Ιουλίου στην πόλη είναι μια απόλαυση.
Άδειες δρόμοι και γειτονιές, ηρεμία… Ιδανικές συνθήκες για εργασία και χαλαρές γευστικές δοκιμές.
Με υπέροχη καλοκαιρινή διάθεση χθες το πρωί δοκιμάσαμε μια σειρά 10 ερυθρών παλαίωσης από την προσωπική μας κάβα: εσοδείες 1990 – 1995.
Μας εντυπωσίασαν με την αντοχή τους τα:
Château Carras 1992
Η ναυαρχίδα του Κτήματος Πόρτο Καρράς, στη Σιθωνία Χαλκιδικής. Το Cabernet Sauvignon συνδυασμένο με Merlot, Cabernet Franc και Λημνιό. Το κρασί, με το που σερβιρίστηκε στα ποτήρια μας, ξεχώρισε με το σκούρο καφετί του χρώμα. Η μύτη στην αρχή ήταν όμορφα γήινη. Όσο περνούσε η ώρα άνοιγε, εξελισσόταν μέσα από αρώματα γαρύφαλλου και κακάο. Και στο στόμα, καλοφτιαγμένο, στιβαρό, και παρά την ηλικία του, ζωντανό, με φρούτο στην επίγευση.
Merlot/Cabernet Sauvignon/Ξινόμαυρο 1994, Πειραματικός Οίνος Μπουτάρη
Θυμάμαι με νοσταλγία τις γευστικές δοκιμές και τις επακόλουθες συζητήσεις, συγκρίσεις, χαρμανιάσματα και πάλι από την αρχή γευστικές δοκιμές, που οδηγούσαν στην οριστικοποίηση των Πειραματικών Οίνων Μπουτάρη. Εκείνες τις ανέφελες –ακόμη- εποχές μου θύμισε αυτή η φιάλη. Μπορεί το συγκεκριμένο χαρμάνι να μην αποδείχτηκε ιδανικό στην προσπάθεια τιθάσευσης του Ξινόμαυρου, αυτό όμως το κρασί, μετά από 20 χρόνια, με σκλάβωσε. Απόλαυσα απολύτως τις αρωματικές αποχρώσεις της ντομάτας confi, της ελιάς, των σύκων. Τρομερά νόστιμο, διατηρούσε ακόμη τις τανίνες του και τελείωνε με αρωματική εντύπωση παλαιωμένου βαλσάμικου.
Merlot 1995, Κυρ-Γιάννη
Στη γευστική μου αξιολόγηση, σειρά έχει το Merlot 1995 από την Κυρ-Γιάννη. Με ωραιότατο λαμπερό χρώμα, μύτη μελιού και γλυκόριζας, κομψό στόμα και αρώματα καφέ στο τελείωμα.