Καλοκαίρι. Παραλίες και θάλασσες δροσερές. Νερά για όλα τα γούστα, από πρασινογάλανα έως σκοτεινά μπλε. Ήλιος, ζέστη και μαγικά βραδινά με σωτήρια δροσιά. Και η ευτυχία απογειώνεται για άλλους γαλαξίες με καλοκαιρινά γεύματα και δείπνα στη ταβέρνα, το ουζερί, το εστιατόριο.
Εδώ σας θέλω τώρα! Δώστε λίγη προσοχή, γιατί οι καλοκαιρινές... οινοπαγίδες είναι πανταχού παρούσες.
 
Προσοχή στη σοδειά!
Διαβάστε τη σοδειά στην ετικέτα του κρασιού που έχετε παραγγείλει. Αν πρόκειται για λευκό κρασί, αποτελεί σημείο υψίστης σημασίας. Γιατί πολλές φορές, ιδίως στα... ξεχασμένα κι απ' τον Θεό μέρη όπου ψάχνουμε λίγη ησυχία, οι φιάλες κουβαλούν στην πλάτη τους αρκετά χρονάκια, ενώ εμείς, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, τις θέλουμε νεαρές και φρέσκιες.
 
Η θερμοκρασία
Μπορεί να σας φαίνεται υπερβολικό όμως η θερμοκρασία στην οποία σερβίρεται το κρασί είναι σημείο κλειδί για το μέγιστο της απόλαυσης. Αν πιείτε το λευκό κρασί σχετικά ζεστό, πάει περίπατο η φρεσκάδα και η δροσιστική οξύτητα. Θα σας φανεί παχύ και βαρύ. Αν πάλι η διάθεση, η περίσταση ή το πιάτο σάς οδηγήσει σε ερυθρό, φανταστείτε το να φτάνει στους 25-30 βαθμούς! Η αλκοόλη θα καλύψει όλες τις αρετές του. Γι' αυτό -κι αν βρίσκεστε σε σημείο που δεν κινδυνεύετε να θεωρηθείτε από γραφικοί έως γελοίοι- ζητείστε μια σαμπανιέρα ακόμη και για το ερυθρό κρασί. Αν δεν υπάρχει… τι να σας πω! Μη χαλιέστε! Είναι καλοκαίρι, είστε σε διακοπές και ο ταβερνιάρης... he's only human after all.