Τα κοσμοπολίτικα σταφύλια από το Α έως το... V
Aligoté: από το λευκό βουργουνδέζικο σταφύλι φτιάχνονται όμορφα ζωηρά κρασιά, που οι Γάλλοι αναμειγνύουν με cassis (λικέρ από μαύρα φραγκοστάφυλα) για την παρασκευή του αγαπημένου τους kir.
Barbera: ένα εξαίρετο ερυθρό σταφύλι του ιταλικού βορρά που αρχίζει να κατακτά τους ουρανίσκους μας. Δοκιμάστε τα φρέσκα, φρουτώδη κρασιά του και θα με θυμηθείτε.
Cabernet Franc: ένα από τα σταφύλια που συμμετέχουν στα χαρμάνια του Bordeaux. Δίνει και ωραιότατα ροζέ κρασιά.
Cabernet Sauvignon: γαλλική ποικιλία, ο βασιλιάς των ερυθρών σταφυλιών, το βρίσκουμε πλέον παντού όπου υπάρχει αμπελώνας στην υφήλιο. Τα κρασιά του εμφανίζουν αξιοζήλευτη ισορροπία στη γεύση, ενδιαφέρουσα πολυπλοκότητα στα αρώματα (από κόκκινα μικρά φρούτα έως βανίλια, σοκολάτα, βούτυρο...) και μεγάλη «προθυμία» για παλαίωση.
Chardonnay: αναμφίβολα το πιο αγαπητό σταφύλι παγκοσμίως. Και παρόλο που φαίνεται πως οι καταναλωτές έχουν αρχίσει –ελαφρώς- να κουράζονται από τα πλούσια, βαριά, με πολύ ξύλο κρασιά του, δεν του κάνουν απιστίες. Απλώς στρέφονται σε πιο φρέσκα, φίνα Chardonnay.
Dolcetto: υπεύθυνο για μαλακά, φρουτώδη ερυθρά κρασιά από το Piemonte, που όταν είναι νεαρά ξελογιάζουν με τη φρεσκάδα τους.
Gamay: το σταφύλι του Beaujolais, από το οποίο φτιάχνονται τα γνωστά Nouveaux. Μας δίνει κόκκινα, ελαφρά, φρουτώδη κρασιά που πρέπει να απολαμβάνονται φρέσκα.
Gewürztraminer: ένα από τα πιο αρωματικά λευκά σταφύλια, με μύτη και γεύση που συχνά θυμίζουν ροδοπέταλα και grapefruit. Τα καλύτερα κρασιά του κατάγονται από την Αλσατία και τη Γερμανία.
Grenache: η ισπανική Garnacha. Από τα σταφύλια της φτιάχνονται αρκετά ενδιαφέροντα ροζέ κρασιά. Συμμετέχει επίσης στη σύνθεση του Chateauneuf-du-Pape και άλλων Côtes du Rhône.
Malvasia: σταφύλι με καταγωγή από την αρχαία Ελλάδα. «Μαλβαζίας οίνος» ονομαζόταν το φημισμένο γλυκό κρασί που οι Ενετοί παρασκεύαζαν στη βενετοκρατούμενη Κρήτη και το εμπορευόταν. Σήμερα το όνομα Malvasia χρησιμοποιείται για πολλά σταφύλια στην Ιταλία και την Ιβηρική. Τα περισσότερα είναι λευκά, ορισμένα ελαφρώς ερυθρωπά.
Merlot: Βελούδινα με πορφυρό, σχεδόν μαύρο χρώμα. Με πληθωρικό φρούτο σαν νάχουμε στο στόμα μας βύσσινο γλυκό του κουταλιού, ώριμα μούρα και μύρτιλα. Σαρκώδη και πληθωρικά μοσχοβολούν μπαχαρικά και σοκολάτα. Το προφίλ των κρασιών του Merlotείναι απίστευτα ελκυστικό. Γι αυτό και οι φίλοι του συνεχώς αυξάνονται.
Nebbiolo: το ερυθρό σταφύλι του Piemonte, ένα από τα καλύτερα της Ιταλίας, υπεύθυνο για τα κρασιά Barolo και Barbaresco. Τα κρασιά του έχουν ένταση, πλούτο, ευγενή αρώματα όμως απαιτούν ικανό χρόνο παλαίωσης για να φτάσουν στο απόγειο της ποιότητάς τους.
Palomino: μαζί με το Pedro Ximenez είναι τα λευκά σταφύλια-κορμός στην παραγωγή των κρασιών Sherry. Με χαμηλή οξύτητα και πολλά σάκχαρα.
Pinot: το πρώτο συνθετικό μιας μεγάλης οικογένειας γαλλικών ποικιλιών. Το Pinot Blanc καλλιεργείται στην Αλσατία, τη Γερμανία και την Αυστρία για την παραγωγή ξηρών, αφρωδών και ημιαφρωδών κρασιών. Το Pinot Gris που στην Αλσατία είναι γνωστό και ως Tocay, παράγει πλούσια, μάλλον βαριά και πολύ αρωματικά κρασιά. Το Pinot Meunier είναι ένα από τα τρία κύρια σταφύλια που συμμετέχουν στη σύνθεση της σαμπάνιας. Και τέλος το Pinot Noir, το κλασσικό ερυθρό σταφύλι της Βουργουνδίας. Αρωματικό, με μέτριο σώμα και πικάντικη επίγευση είναι σίγουρα ένα από τα σταφύλια του μέλλοντος.
Riesling: το πιο γνωστό σταφύλι του γερμανικού αμπελώνα είναι λευκό και μας δίνει μερικά από τα πιο φίνα κρασιά στον κόσμο. Ωραιότατα, κομψά, έντονα φρουτώδη, με ζωηρή γεύση λόγω της αυξημένης οξύτητας. Καλλιεργείται πλέον παγκοσμίως με ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα στην Αυστραλία.
Sauvignon Blanc: άλλη μια έξοχη λευκή γαλλίδα που ταξίδεψε με επιτυχία στα πέρατα του κόσμου. Σταφύλι, ζωηρό και αρωματικό που τραβάει συνεχώς μπροστά στις προτιμήσεις του παγκόσμιου καταναλωτή. Υπάρχουν αρκετές χώρες που του έχουν εμπιστευτεί μεγάλο τμήμα των αμπελώνων τους. Σας αναφέρω, καταρχάς τη Γαλλία με τα εξαιρετικά Sancerre και Pouilly-Fume, τη Νέα Ζηλανδία, τη Νότια Αφρική, τη Χιλή.
Sémillon:συμμετέχει στα λευκά του Bordeaux και του Sauternes.
Sylvaner: αν και καλύπτει το 7% μόνο του γερμανικού αμπελώνα, μας δίνει εξαιρετικά δείγματα ευκολόπιοτων, ευχάριστων, μαλακών, πλούσιων και βεβαίως αρωματικών λευκών κρασιών.
Sangiovese:Το πιο διαδεδομένο ερυθρό σταφύλι της Ιταλίας, είναι διάσημο για τα κρασιά που δίνει στη Τοσκάνη (στο Chianti, το Montalcino, το Montepulciano). Τα κρασιά του εμφανίζουν μεγάλο εύρος χαρακτήρων. Βρίσκουμε πολλά φρέσκα, πορφυρόχρωμα με έντονο φρούτο στο άρωμά τους αλλά τα περισσότερα είναι παλαιωμένα, με πλούτο στο σώμα και τανίνες που έχουν μαλακώσει κατά τη μακρόχρονη ωρίμανση.
Syrah: ο πιο πρόσφατος έρωτας των οινόφιλων, στηρίχτηκε στα γήινα αρώματα και τον πλούτο τουσώματός των κρασιών του. Η Αυστραλία, η Χιλή, η Αργεντινή, η Νότια Αφρική, η Σικελία και βεβαίως η Ελλάδα δίνουν πολλά και καλά δείγματα που στέκονται επάξια δίπλα στα κλασικά κρασιά του νότου της Γαλλίας.
Trebbiano:το λευκό σταφύλι της Κεντρικής Ιταλίας, γνωστό στη Γαλλία ως Ugni Blanc. Δίνει λεπτά, ουδέτερα κρασιά.
Tempranillo: ερυθρό σταφύλι με χαρακτηριστική γεύση. Το φίνο σταφύλι της Rioja.
Viognier: σπάνιο αλλά αξιόλογο σταφύλι από την κοιλάδα του Ροδανού που δίνει αξιόλογα φίνα κρασιά. Καλλιεργείται με επιτυχία στα ζεστά κλίματα της Αυστραλίας, στην Καλιφόρνια, την Χιλή, την Αργεντινή και την Νότια Αφρική. Πρέπει πάντως να παραδεχτούμε ότι πουθενά δεν δίνει τα εξωτικά αρώματα που του επιφυλάσσει ο Γαλλικός νότος.
Viura (Macabeo): χρησιμοποιείται στη λευκή Rioja δίνοντας καλή οξύτητα και φρούτο. ■
|
